Urticariële vasculitis
Wat is het?
Urticariële vasculitis is een vorm van vasculitis (bloedvat-ontsteking) van de huid die ook kenmerken heeft van urticaria (ook wel galbulten of netelroos genoemd).
Wat is het verschil tussen urticaria en urticariële vasculitis?
Urticaria zijn sterk jeukende huidafwijkingen die binnen een etmaal komen en gaan. Dit patroon kan zich lange tijd dagelijks herhalen: maar kenmerkend is dat de plekken elke dag opnieuw (vrijwel) uitdoven.
Bij urticariële vasculitis vervagen de huidafwijkingen niet elke dag maar blijven zij voortdurend aanwezig. Ook zijn de klachten verschillend van aard: urticaria jeuken vooral, bij urticariële vasculitis staat meestal al een branderige pijn op de voorgrond.
Hoe ziet het eruit?
Zoals gezegd hebben de huidafwijkingen van urticariële vasculitis veel weg van galbulten maar blijven zij juist lange tijd achtereen aanwezig. Verder is het centrum van de afwijkingen vaak iets donker gekleurd. Soms zijn ook kleine rood-paarse bloedinkjes (petechiën) in de plekken zichtbaar.
In ernstige gevallen kunnen ook andere verschijnselen optreden zoals buikpijn, gewrichtspijnen en angio-oedeem.
Wat is de oorzaak van urticariële vasculitis?
De oorzaak van urticariële vasculitis is nog niet bekend. Wel is de aandoening geassocieerd met bepaalde aandoeningen zoals bepaalde virusziekten (o.a. hepatitis B en C, Epstein Barr virus), leukemie en andere vormen van kanker en sommige autoimmuunziekten zoals lupus erythematosus. Ook het gebruik van sommige medicijnen (zoals ACE remmers) wordt met het ontstaan van urticariële vasculitis in verband gebracht.
Opgemerkt moet worden dat in het merendeel van de gevallen van urticariële vasculitis in het geheel geen onderliggende problemen gevonden worden.
Wie krijgt het?
Hoewel urticariële vasculitis op elke leeftijd kan voorkomen wordt het toch vooral gezien bij personen van middelbare leeftijd. Bij vrouwen komt de aandoening 2x vaker voor dan bij mannen.
Hoe wordt de diagnose gesteld?
De diagnose kan meestal op basis van de kenmerkende ziekteverschijnselen worden gesteld. Toch zal de dermatoloog in de meeste gevallen een biopt afnemen om de diagnose met zekerheid te stellen. Ook wordt een screenend laboratorium-onderzoek gedaan om eventuele geassocieerde aandoeningen op te sporen. Een van deze bepalingen betreft het complement in het bloed: vooral bij ernstiger vormen van urticariële vasculitis is dit nog wel eens verlaagd. Ook is er bij deze zgn. hypocomplementemische urticariële vasculitis vaker sprake van een geassocieerd onderliggend medisch probleem.
Hoe wordt het behandeld?
In de meeste gevallen geneest urticariële vasculitis spontaan binnen enkele weken tot maanden en bestaat de behandeling uit het onderdrukken van de klachten. Meestal lukt dit met antihistaminica, NSAID’s en lokale corticosteroid creme. In hardnekkige gevallen kan het nodig zijn om ook met systemische medicijnen (zoals bijvoorbeeld prednison) de vasculitis te onderdrukken. Wanneer de urticariele vasculitis langdurig aanwezig blijft zal de dermatoloog de laboratorium-onderzoeken herhalen en eventueel uitbreiden.
Gerelateerde onderwerpen